CANNES DAN ARSENAL E FENERBAHÇE  

Ilk maç şok bir skorla 4-0 bitmiş, Fenerbahçe darmadağın olmuştu. Sarı Lacivertli ekip ne akla hizmetse umudundan hiçbirşey kaybetmemiş, Türkiyeye dönen takımın oyuncuları bir bir iddialı demeçler veriyordu, e çocuktuk tabi, bir heyecan, bir hırs bekledik maçı beklemeye.

Mümkünmüydü ki yahu? 4-0 dan bir tur çevrilebilirmiydi? Ama çevrilse ne müthiş olurdu dimi? Oof of. Bir münakaşalar bir muhabbetler derken Fransız ekibi geldi İstanbula ertesi hafta. E bizde dururmuyuz, babamla tuttuk Kadıköy yolunu, bir deli umut içimizde.

Arabayı favori ara sokağımıza park ettik, yürüdük yolu stada kadar. Sucuk ekmek-ayran ritüelini gerçekleştirdikten sonra adım adım debelenmeye başladık sırada. Ve o inanılmaz an, merdivenlerin bitip de uçsuz bucaksız gelen o parlak yeşil zeminin büyüleyici görüntüsü. Onbinlerce insan bir ağızdan şarkılar söylüyor, bütün alem bir sarı biliyor bir lacivert, gerisi unutulmuş sanki.

O ilk 11'den bugün futbol oynıyan kalmadı sanırım, son kalan Tayfur da geçen sene bıraktı futbolu. Kemalettin, Oguz, Aykut, Asker Bülent, Nielsen, kalede de Engin tabi. Yedeklerin arasında ise Rüştü, Murat Şahin, Emre Aşık gibi hala futbol hayatını sürdüren tanıdık isimler vardı.

Gelelim maça, elbette ki beklenilen fenomenal olay gerçekleşmedi ve Fenerbahçe maçı 5-1 lik bir hezimetle tamamladı. Perdeyi açan ise kendi kalesine attığı gol ile Tayfur Havutçuydu.

Maçtan çıkınca arabaya doğru yürümeye başladık, çığrından çıkmış trafiği kontrol altında tutmaya çalışan Polis bizi görünce kaç kaç bitti beyler diye seslendi. Üzerimizde atkılar, formalar o sorudan kaçma şansımız yok tabi, 5 attılar diye cevapladık. Güldü, yine mi yahu? dedi. İlk maç 4 yemiştik ama onu irdeleyecek ne yüzümüz vardi ne takatımız.

O günü yaşamış bana, bugün Porto ya yenilmişiz, Kiev le berabere kalmışız pek koymaz. Hele ki takımım 6 ay önce Şampiyonlar liginde önüne geleni devirerek çeyrek finalist olmuş ise hiç koymaz bir kere bu böyle bilinmeli. Cannes maçından önce umutlanmış bu gönüller, Arsenali beklemezmi avuçlarını ovuşturarak? Burası Fenerbahçedir, burada umutlar bitmez!


Küçük ve sevimli bir not: O gün Kadıköy e gelen Cannes takımının önliberosu Patrick Vieira, oyun kurucusu ise Johan Micoud idi. :)