100 Yıllık Gereklilik  

Dünya kusursuz bir denge ye sahiptir. Herşey o kadar ince bir eşitlik ve simetriyle yaratılmıştır ki insan hayatına anlam katar bu denge. Her iyi ye karşı kötülük, her gürültüye karşı sessizlik, her siyaha karşı beyaz, her yükseğe karşı bir alçak barındırır dünyadaki yaşam. İyi nin varolduğu yerde kötülüğün varlığı basitçe "gerekliliktir". Bu ve bunun gibi hayata dair sayısız örnek verilebilir ve işte bundandır ki hiçbir zaman tek kutuplu dominasyon insanlara keyif vermez, ama hayatta ama futbolda. Barcelona olmadığı sürece Real Madrid in, İnter olmadığı sürece A.C Milan ın, River Plate olmadığı sürece Boca Juniors ın eski anlamlarından geriye çok az şey kalır.

İşte bir Fenerbahçeli olarak ilk derbinin üzerinden tam 100 yılın geçtiği bu günlerde böyle bir rekabetin bir tarafı olmaktan tarifi zor bir keyif ve gurur duyuyorum.

Yaşım izin verdiğince efsanelerine şahit oldum bu destanın, iyisiyle kötüsüyle muhteşem anlara şahit oldum. İnanılmaz futbolcular, efsanevi goller gördüm. Unutulmaz sahneler yaşadım.

En kısa süreli efsanesi Daniel Atkinson dı sanırım, en yeteneklisi Ariel Ortega, en güçlü lideri George Hagi, en hızlıları desek Nicolas Anelka, Frank Ribery, Tuncay Şanlı demek lazım, en geçilmezleri George Popescu, Okechukwu Uche, Bülent Korkmaz, Diego Lugano, en haddini bilmezi Graeme Souness, en iyi demeç vereni Serhat Akın, en delisi Hasan Şaş, en efendisi Oğuz Çetin, en sağlamları Johnson, en iyi kaptanı Bülent Korkmaz, en az ve öz olanı Pierre Van Hooijdonk, en klas ı Alex de Souza idi sanırım.

Çok sulu derbiler gördük, 5-1 gördüm üzüldüm, 6-0 gördüm çıldırdım...Şampiyonluklar aldım, kaybettim...

Ama hayatıma çok farklı bir renk kattı bu rekabet...Çorbada tuzu olan herkese sonsuz sevgiler...

İyi ki varsın Galatasaray.