War...War Never Changes...#3  

5 saat 45 dakika kaldı. Kalp atışları hızlanmaya, adrenalin salgısı artmaya, mevcut gerginlik yavaş yavaş fiziksel semptomlar göstermeye başladı. Derin nefes alışlar, yerinde duramama hali ve pek çok benzeri...

Klasik derbi hikayelerini defalarca anlatmaya hiç gerek yok, herkes önümüzdeki olayın öneminin farkında. Bu bir savaş, ve bizlerde askerleriz. Sadece stadda oynanmaz bu maçlar, dost meclislerinde , kahvelerde, okullarda, e maillarda, internet sitelerinde , köşe yazılarında... Her bir küçük parçacık, her enerji molekülü bir bütünü oluşturur. O sinerji sahada futbolcuların içerisine, tribündeki seyirciye dolar... Ve bu muhteşem olayı bekleme safhası plastik bir düdüğün çıkaracağı tiz ses ile son bulur.

İki kardeş, iki düşman, iki rakip, iki dost... 3 renk...ama sonunda çıkacak sadece tek bir galip.

Maçların en iyisi, maçların en kötüsüdür Fenerbahçe - galatasaray maçları.

Hissediyorsunuz değilmi? O heyecan, o stress...:) İnsana kendini... nasıl desem? Canlı hissettiriyor.

Bu defakini bir Fenerbahçeli olarak daha bir farklı izleyecek olmamın tek sebebi uzun zamandan sonra takımın omurgasını Türklerin, hemde savaşçı Türklerin oluşturuyor olması...

Emre nin ekstraordiner durumu, Özer in sıradışı yeteneği, olay adam Mehmet Topuz' un ilk derbisi oluşu, Semih' in ispatlayacakları, Gökhan Gönül ün savaşı, Volkan ın Fenerbahçeliliği...

Ve bütün bu savaşçıların önünde kumandan Alex.

Bunun yanı sıra Galatasaray ın da bir o kadar göz korkutucu olan kadrosu ve yetenekli oyuncuları... Keita, Kewell, Arda, Baros , Nonda, Elano ve daha niceleri...

İnanılmaz bir maç olucak.

Bugün Abdülkerim Durmaz ı izledim "Yenilsende Yensende" programında, muhteşemdi. Şimdi Saffet Sancaklı konuşuyor, Rıdvan, Tanju ve ceplerinde hikayeleriyle sayısız savaş gazileri.

Ezeli rakibim Galatasaray a bir kez daha teşekkür ediyorum, onlar olmasa şu heyecanı, şu adrenalini asla tadamayacaktım.

Fenerbahçe ve Dostluk kazansın...

Saygılarımla.